Ks. bp A. P. Szelążek, biskup łucki, Pismo nr 5422 z okazji Tygodnia Miłosierdzia, Łuck, 8 września 1938, Miesięcznik Diecezjalny Łucki 13(1938) nr 8-10, s. 357-360. Toż samo w: druk ulotny, mps, s. 1.
Łuck, dnia 8 września 1938 r.
BISKUP ŁUCKI
Nr 5422
Do Czcigodnych Księży Proboszczów
Diecezji Łuckiej
Jego Eminencja Ks. Kardynał Aleksander Kakowski dnia 4. IV b. r. zwrócił się z prośbą do Ministra Spraw Wewnętrznych celem uzyskania pozwolenia na urządzenie w całej Polsce katolickiego dnia charytatywnego p.n. „Tydzień Miłosierdzia”. [s. 358]
Pan Minister Spraw Wewnętrznych dnia 21 maja 1938 r. (Nr. AP 2— 68) powiadomił J. E. Ks. Kardynała Kakowskiego, iż „zarządził wydanie pozwolenia na urządzenie zbiórki p.n. „Tydzień Miłosierdzia” w czasie od 11 do 23 października włącznie r. b. na całym obszarze Rzeczypospolitej. Zainteresowani PP. Wojewodowie zostali powiadomieni o wydanym zarządzeniu”.
Jednocześnie podaje do wiadomości, że Urząd Wojewódzki Wołyński dnia 5 sierpnia 1938 r., Nr. BPD — 6, odnośne zarządzenie wydał wszystkich Panów Starostów. Wobec powyższego najgoręcej zalecam Czcigodnym Księżom Proboszczom urządzić w pomienionym wyżej okresie czasu w podległych im parafiach „Tydzień Miłosierdzia”.
Myślą przewodnią „Tygodnia Miłosierdzia” jest rozniecenie i spotęgowanie ducha miłosierdzia i ofiarności w sercach parafian.
Ofiary w postaci pieniężnej lub w naturze, składane przez katolików a nawet, innowierców na rzecz ludzi biednych i upośledzonych, są niczym innym jeno wykonaniem woli Bożej przykazania miłości bliźnich: „Kochaj bliźniego jak siebie samego”.
„Tydzień Miłosierdzia” składa się z dwóch części: kościelnej i pozakościelnej.
Uroczystość kościelną stanowią: Uroczysta Msza św. i wspólna Komunia św. pracowników charytatywnych danej parafii z ubogimi, przemówienie duszpasterza o miłosierdziu chrześcijańskim oraz kwesta w kościele na potrzebę ubogich. Po południu (o ile będzie to możliwe) uroczyste nieszpory, suplikacje z wystawieniem Najświętszego Sakramentu i modlitwa błagalna o uproszenie łaski u Pana Zastępów, aby duch miłości bliźniego rozbudził się we wszystkich warstwach społecznych.
Do uroczystości pozakościelnej należą; akademia lub wieczornica z pogadanką lub odczytem o miłosierdziu, zbiórka pieniężna i w naturze (odzież, zboże, [s. 359] mąka, kasze, owoce etc.), dobre książki o treści religijnej i świeckiej, loteria fantowa na rzecz ubogich i inne imprezy według uznania miejscowego Ks. Proboszcza.
Zbiórki i imprezy mogą być urządzane li tylko od dnia 11 do 23 października włącznie. Urządzać wolno te zbiórki zarówno przy siedzibach parafii, jak również na poszczególnych wsiach i koloniach danej parafii.
Aczkolwiek prawo urządzenia „Tygodnia Miłosierdzia” jest już udzielone i o nie prosić Powiatowe Władze Państwowe nie potrzeba, jednakże dobrze byłoby porozumieć się z odnośnymi Panami Starostami i prosić o wydanie przez nich zleceń do poszczególnych Urzędów Gminnych poparcia usiłowań Czcigodnych Księży Proboszczów w urządzeniu i przeprowadzeniu „Tygodnia”. Do Komitetu „Tygodnia Miłosierdzia” na parafiach, znajdujących się w miastach powiatowych, wskazanym byłoby zaprosić Panów Starostów i Przełożonych innych instytucji państwowych i prywatnych, do Komitetów zaś na parafiach wiejskich zaangażować — o ile to jest możliwe – Panów Wójtów, Sekretarzy gminnych, Komendantów posterunków. Przy urządzaniu zbiórek na ulicy i po domach prywatnych w miastach, koloniach i wsiach Komitet Parafialny „Tygodnia Miłosierdzia” wyda osobom upoważnionym do zbierania ofiar zaświadczenie z pieczęcią kościelną i podpisem Księdza Proboszcza, Prezesa Komitetu i Sekretarza.
Celem uniknięcia możliwych niedokładności Komitet wyznacza do zbierania ofiar na każdą wieś czy kolonię zawsze dwie osoby z tejże wsi, które wspólnie kwestują. W upoważnieniach, wydanych przez Komitet, mają być wymienione imiona i nazwiska obu zbierających, nazwa odnośnie wsi oraz okres czasu zbiórki (tylko od 11 do 23 października włącznie)
Każda ofiara pieniężna lub w naturze ma być przez osoby dokładnie wpisana na listy [s. 360] zbiórek, wydanych przez Komitet. Listy winne być numerowane.
Urządzenie „Tygodnia Miłosierdzia” w formie z grubsza wyżej naszkicowanej daje możność wzięcia udziału szerszym rzeszom parafii w tej tak nader potrzebnej i pożytecznej w naszych czasach zbożnej akcji niesienia ulgi osobom nędzę cierpiącym.
Ofiarę na rzecz ubogich winien złożyć każdy według swoich możliwości i zamożności.
Długoletnia praktyka w Państwach Zachodnich i w niektórych częściach Polski wykazała, że urządzanie tego rodzaju „Tygodni” znakomicie przyczyniła się do budzenia i rozwoju poczucia charytatywnego wśród społeczeństwa oraz do powiększenia zasobów materialnych poszczególnych ośrodków parafialnych, opiekujących się biednymi.
Jednocześnie zarządzam, by Czcigodni Księża Proboszczowie poszczególnych parafii po skończonym „Tygodniu Miłosierdzia” i zbilansowaniu wyników materialnych z urządzonych różnych imprez jak najrychlej przesłali szczegółowe sprawozdania do Kurii Biskupiej.
O ileby jakaś parafia wyjątkowo dla ważnych przyczyn nie mogła urządzić „Tygodnia Miłosierdzia” chociażby w najskromniejszych rozmiarach — ma w najbliższym czasie po 23 października powiadomić o tym Kurię Biskupią z wyłuszczeniem powodów.
UWAGA: Kwesta kościelna jednorazowa, zebrana w formie gotówki pieniężnej, podczas uroczystej Mszy św. w okresie „Tygodnia Miłosierdzia” ma być w całości odesłana Kurii Biskupiej z nadpisem na przekazie: „Tydzień Miłosierdzia”.
Pieniądze zebrane w czasie nieszporów i z różnych imprez oraz ofiary w naturze pozostają do dyspozycji Czcigodnych Księży Proboszczów na rzecz miejscowych ubogich.
(—) † A. SZELĄŻEK
Biskup Łucki.
(—) Ks. KUKURUZIŃSKI
w/z Kanclerza